- Geschreven door René Hazeleger
Dementiezorg in de Herbergier is confronterend, mooi en fascinerend
- Ankeiler: Toen Cor Cornelissen en Emma Meulenbeld in 2010 werden gevraagd om als zorgondernemers in de oude gasfabriek in Herbergier Ede te starten, hoefde het stel niet lang na te denken: dit gingen ze doen.

EDE - Toen Cor Cornelissen en Emma Meulenbeld in 2010 werden gevraagd om als zorgondernemers in de oude gasfabriek in Herbergier Ede te starten, hoefde het stel niet lang na te denken: dit gingen ze doen. Na een grondige opknapbeurt werd het pand in 2012 officieel omgedoopt tot een kleinschalige woonvorm voor 16 mensen met dementie—een Herbergier. Nu, na meer dan tien jaar ondernemen, is het tijd voor een frisse wind. We vroegen Cor hoe hij het zorgondernemerschap heeft ervaren.
Voordat ze in 2012 de sleutel van de Herbergier Ede kregen, werkte Cor al ruim 45 jaar in de zorg. Van ziekenverzorging tot psychiatrie: veel onderdelen binnen het ggz-domein had hij gezien. En nu, sinds zijn breuk met Emma, runt hij de Herbergier tijdelijk in z’n eentje.
Sfeervolle herberg
Het monumentale pand in het Gelderse Ede is omgetoverd tot een prettig verblijf met zestien kamers en een logeerkamer. De woonkeuken van ruim honderdvijftig vierkante meter heeft Cor zelf ingericht en aangekleed. ‘Ik wilde hier een sfeer creëren die het midden houdt tussen een huiskamer en een eetcafé. En dat is aardig gelukt. Zo hebben we wat barkrukken aan het kookeiland staan, maar zijn er ook een paar knusse zithoekjes. Midden in de kamer staan drie grote tafels waar áltijd verse bloemen op staan.’
Gemoedelijke omgeving
‘Deze plek moet niet aanvoelen als een instelling, maar als thuis’, gaat hij verder. ‘De onderlinge band voelt ook familiair, zowel tussen de bewoners en de medewerkers als tussen deze groepen onderling. Ik geef toe: als werkgever mag ik de touwtjes soms misschien ietsjes strakker aantrekken, maar dat is nu eenmaal de aard van het beestje – ik ben de moeilijkste niet. Dat heeft me tegelijkertijd enorm geholpen, want mensen voelen zich bij mij snel op hun gemak. Dat maakt deze Herbergier toegankelijk en dat is precies wat ik wilde bereiken.’
Goed vermaak
‘Onze dagen verlopen vaak rustig. De meeste mensen in het huis zijn 90-plus, daar ga je niet dagelijks een polonaise mee lopen’, lacht Cor. ‘Maar regelmatig leggen we de sjoelbak op tafel of vermaken de bewoners zich met pimpampet of puzzelboekjes. Af en toe gaan we er ook op uit. We hebben goed contact met het wijkcentrum, waar ouderen elke dinsdagmiddag stoelyoga kunnen doen. Daar gaan we dan met een clubje heen, en na afloop doen we gezellig een bakkie. Ook leuk: een van onze collega’s is zangeres, dus die komt hier regelmatig wat leven in de brouwerij brengen.’
Relativeren kun je leren
Cor heeft altijd al een zwak gehad voor ouderen. ‘Dementiezorg fascineert me enorm, hoe pijnlijk en confronterend het soms ook kan zijn. Mijn tip? Relativeren. Weet je wat het is: dementie hoort bij het leven, het kan iederéén overkomen. Dus laten we er vooral gewoon goed mee omgaan. Bovendien is elke dementie-ervaring anders en dat maakt het voor mij zo mooi. Natuurlijk zijn er overeenkomsten, maar het proces van geheugenverlies is heel persoonlijk – iedereen doorloopt het uiteindelijk op zijn of haar eigen manier.’
Gevoel van thuiskomen
‘Ik denk dat deze rol als zorgondernemer me op ‘t lijf geschreven is,’ zegt Cor. ‘Als ik aan een herberg denk, zie ik namelijk geborgenheid en warmte voor me: een bed, maaltijd en knisperend haardvuurtje. Dat ouderwetse gevoel van welkom zijn. De afgelopen jaren heb ik hard m’n best gedaan om dat uit te dragen naar onze bewoners.’
Lessen in ondernemerschap
Zijn ondernemerstijd bij de Herbergier heeft Cor veel gebracht. ‘De ervaring die ik hier heb opgedaan is zó waardevol. Er werd me vaak een spiegel voorgehouden, je leert namelijk veel over je kwaliteiten en tekortkomingen. Zo wist ik dat ik goed was in leidinggeven, maar op zakelijk vlak had ik nog wel het een en ander op te steken. Uiteindelijk voel je de impact van ondernemen pas écht als je eraan begint, die kun je van tevoren niet voorspellen.’
‘Wat ik nu ga doen? Eerlijk gezegd weet ik het nog niet zo goed. Ik neem graag even tijd voor wat rust. Maar niet voor lang hoor’, benadrukt Cor. ‘Stilzitten zit niet in me.’
Bron: Herbergier Ede
Noot: Voor de Herbergier in Ede wordt gezocht naar een stel dat Cor wil opvolgen. Heb je leidinggevende ervaring én bent u BIG-geregistreerd: meld u aan via www.herbergier.nl/informatiemiddag
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@xon.nu.